اژدهای منقرض شده در استرالیا پیدا شد! - مجله جاودان

به گزارش خبرآنلاین، اژدهای بدون گوش، خزنده ای منحصر به فرد که به علت ویژگی های متمایز و طبیعت دست نیافتنی اش شناخته می گردد، مدت ها تصور می شد که از زیستگاه طبیعی خود ناپدید شده است.

اژدهای بی گوش گریزان؛ گونه ای در لبه پرتگاه اژدهای بدون گوش، با نام علمی Tympanocryptis pinguicolla، یک گونه مارمولک کوچک بومی استرالیا است. این نام خود را از عدم وجود دهانه گوش خارجی گرفته است که آن را از سایر گونه های اژدها متمایز می نماید.

این سازگاری منحصر به فرد اژدهای بدون گوش را قادر می سازد تا به طور موثر در زیستگاه های خشک خود استتار کند و تشخیص و مطالعه آن را سخت می نماید. در چند دهه گذشته، اژدهای بدون گوش به علت عوامل مختلفی از جمله از بین رفتن زیستگاه، تخریب زمین و گونه های مهاجم با کاهش سریع جمعیت روبرو شد.

این گونه به عنوان در معرض خطر انقراض طبقه بندی شد و حافظان محیط زیست می ترسیدند که تسلیم انقراض شده باشد. کوشش ها برای یافتن و مستندسازی اژدهای بی گوش بی ثمر بود و این نگرانی را به وجود آورد که این گونه برای همواره از بین رفته است. با این حال، کشف مجدد اخیر یک جمعیت کوچک، بارقه ای از امید را ایجاد نموده و شور و شوق جدیدی را برای حفاظت از آن برانگیخته است.

کشف مجدد اژدهای بدون گوش را می توان به کوشش دانشمندان و حافظان طبیعت نسبت داد. به وسیله آنالیز های گسترده و تحقیقات هدفمند، تیمی از هرپتولوژیست ها به طور تصادفی با جمعیت کوچکی از مارمولک در منطقه ای دورافتاده از زیستگاه شناخته شده آن برخورد کردند.

این کشف مجدد نه تنها نشان دهنده یک پیروزی برای حفاظت است، بلکه بر اهمیت نظارت مستمر و حفاظت از گونه های در معرض تهدید نیز تأکید می نماید. این امر بر احتیاج به آنالیز های جامع و استراتژی های حفاظتی برای اطمینان از حفظ موجودات منحصر به فرد و در خطر انقراض تأکید می نماید.

دانشمندان اکنون در حال آنالیز مقدار و سلامت جمعیت تازه کشف شده و بعلاوه شناسایی تهدیدات خاصی هستند که با آن روبرو است. این دانش در توسعه اقدامات حفاظتی هدفمند برای محافظت از زیستگاه اژدهای بدون گوش و ارتقای بازیابی آن بسیار مهم خواهد بود.

اژدهای بدون گوش نقش حیاتی در زیست بوم خود دارد و به تعادل ظریف منطقه ها خشک استرالیا که در آن زندگی می نماید یاری می نماید. به عنوان یک شکارچی، به کنترل جمعیت حشرات و سایر بی مهرگان کوچک یاری می نماید و از عدم تعادل احتمالی در زنجیره غذایی جلوگیری می نماید. علاوه بر این، ترجیح زیستگاه اژدهای بدون گوش برای منطقه ها خشک، آن را به گونه ای شاخص برای سلامت محیط زیست تبدیل می نماید.

وجود یا عدم وجود آن می تواند به عنوان شاخصی از تخریب زیستگاه، اثرات تغییرات آب و هوا و رفاه کلی زیست بوم باشد. درک اهمیت اکولوژیکی اژدهای بدون گوش، ضرورت حفاظت از آن را تقویت می نماید. با حفاظت و احیای زیستگاه آن، می توانیم به طور غیرمستقیم از کل زیست بوم محافظت کنیم و فرآیندهای اکولوژیکی ظریفی را حفظ کنیم که تنوع زیستی را حفظ می نماید.