چند کلامی با آتیلا حجازی و منتقدان استقلال؛ کاش دلسوز و وقت شناس بودید - مجله جاودان

شکست استقلال در دربی فرصتی شد برای بعضی ها تا از آب گل آلود ماهی بگیرند.

به گزارش ایلنا، استقلال روز یکشنبه در نودمین شهراورد مقابل پرسپولیس به میدان رفت و در حالیکه گمان همه روی به خاتمه رسیدن بازی با تساوی بدون گل بود، یک گل غافلگیر نماینده دریافت کرد و نتیجه بازی را واگذار کرد.

بعد از این بازی بود که طرفداران ناراحت استقلال به انتقاد از عملکرد تیمشان پرداخته و تیغ تیز نقدها آنها بیش از سایرین به سمت علی کریمی بابت از دست دادن پنالتی و اخراج در دقایق خاتمهی و پس از او حسین حسینی بابت گلی که دریافت کرد نشانه رفت.

در این میان اکثر پیشکسوتان استقلال بنا بر دلسوزی ذاتی خود برای این تیم سعی کردند نسبت به آرام کردن فضای ملتهب این روزهای باشگاه قدم برداشته و طرفداران را به آرامش دعوت نمایند و البته بودند کسانی هم که سعی داشتند از نمد ناکامی استقلال برای خود کلاهی بافته و آتش بیار معرکه شدند.

یکی از این نفرات آتیلا حجازی است که روز گذشته در صحبت هایی عجیب مطرح نمود تیمِ حال حاضر استقلال ذلیل ترین و بی شخصیت ترین تیم تاریخ است. مطرح شدن این صحبت ها به خودی خود عجیب و غیر قابل باور است چه رسد به اینکه از سوی شخصی مثل آتیلا حجازی مطرح شده باشد.

استقلال اگرچه در فصل جاری خارج از اشکال نیست و نقدها زیادی به شکل بسته شدن تیم و خالی بودن دست سرمربی از بازیکن در چند پست کلیدی وجود دارد ولی نسبت دادن چنین الفاظی به این تیم خارج از دایره انصاف و منطق است.

آبی پوشان به واسطه تغییرات زیادی که در فصل جابجایی داشتند و البته تغییر کادرفنی و آمدن سرمربی خارجی جدید به مدتی زمان احتیاج دارند تا به بهترین فرم خود برسند و از دست دادن امتیازات در این شرایط دور از انتظار نیست. این را هم باید در نظر گرفت اگرچه آبی پوشان عملکرد پرانتقادی داشتند ولی بدشانسی هم نقش پررنگی در نتایج این تیم داشته و گل های دقایق خاتمهی و فرصت های از دست رفته این تیم می توانست جور دیگری رقم بخورد و شرایط متفاوتی شکل دهد.

سوای این مسائل، باید به آتیلا حجازی، پیشکسوت خوش سابقه و کارنامه دار آبی پوشان یادآوری کرد استقلال حتی روزهایی از این بدتر هم داشته که اتفاقاً رد پای خودش هم در آن دیده می گردد.

برای مثال تیم لیگ هفتم آبی پوشان که او نقش آنالیزور را در آن ایفا می کرد از کدام بازیکنان تشکیل شده بود و نفراتی که در آن فصل به خدمت استقلال در آمدند چند نفرشان فصل بعد در این تیم حضور داشتند و یا آنهایی که جدا شدند کدامشان فصل های بعد توانستند در تیمی دیگر توانایی های خود را نشان دهند؟ کما اینکه آن تیم در نهایت به رتبه 13 جدول رسید که بدترین رتبه این باشگاه در تاریخ لیگ برتر محسوب می گردد.

یا چرا راه دور برویم؟ استقلالِ لیگ یازدهم که تیمی به مراتب غنی تر و پر مهره تر از حریف خود بود و همه در انتظار یک برد شیرین از مردان آبی بودند و اتفاقا شرایط با زدن 2 گل و ده نفره شدن حریف بر وفق مراد بود ولی عدم مدیریت درست بازی در دقایق خاتمهی از سوی نیمکت آبی ها باعث شد تعویض های دنیزلی ورق را برگرداند و تیم 10 نفره پرسپولیس توانست با درخشش مهاجم ایرلندی خود 3 بار دروازه استقلال را باز نموده وبه رجحان برسد. نتیجه ای که در تاریخ دربی ها ثبت شد و در کنار برد پرگل 6-0 پرسپولیس یکی تاریخی ترین پیروزی های این تیم محسوب شده و همواره طرفداران این تیم به نیکی از آن یاد می نمایند. اتفاقا آن برد پرسپولیسِ دنیزلی را از بحران نتاج داد و استقلال را از کورس قهرمانی دور کرد. آتیلا حجازی یکی از مردانِ نیمکت استقلال در آن دیدار بود.

حجازی در جای دیگری از صحبت هایش به عملکرد حسینی انتقاد داشته و البته باشگاه را به خاطر جدایی رحمتی زیر سوال برده در حالیکه برای همه روشن است که استقلال مایل به جدایی رحمتی نبود و گلر آبی ها خودش تصمیم گرفت به خاطر مسائل ایجاد شده و حواشیِ بیرونی فضای متفاوتی را تجربه کند و با میل خودش جدا شد.

از طرفی حسینی هم با وجود اشتباهاتی که در هفته های اخیر داشته گلر بی تجربه ای نیست و یکی از نفرات ثابت اردوهای تیم ملی بوده است و البته رکورد بسته نگه داشتن دروازه در تاریخ لیگ برتر را در اختیار دارد و بارها در سال های اخیر با درخشش دروازه آبی ها را نجات داده است. از طرفی به گفته کارشناسان گلی که حسینی در دربی دریافت کرد از روی بدشانسی او بود و نمی توان گلر آبی ها را مقصر این اتفاق دانست. حسینی به خوبی زاویه مهاجم را تنگ کرد تا ضربه او به تیر دروازه بخورد و در برگشت با بدشانسی توپ به پشت بدنش خورد و وارد دروازه شد. از طرفی نمی توان به طور قطع گفت که اگر رحمتی در دروازه آبی ها بود این گل را دریافت نمی کرد. کما اینکه رحمتی با وجود سابقه خوبش در دروازه استقلال و بارها درخشش در دروازه این تیم مثل هر گلر دیگری گل های بدی هم دریافت نموده که نمونه آن گلی بود که از مهرزاد معدنچی در دربی 61 دریافت کرد. اتفاقا رحمتی هم در همین هفته چهارم در ترکیب شهر خودرو گلی از فولاد خورد که به مراتب از گلِ خورده حسینی در دربی بدتر بود و شکست تیمش را هم رقم زد.

سوای این مسائل استقلال بازی خوبی در دربی ارائه داد و تا پیش از ضربه پنالتی که شرایط روحی دو تیم را دگرگون کرد تیم برتر میدان بود. از طرفی دو بازیکن کلیدی و تاثیرگذار آبی ها یعنی دیاباته و فرشید اسماعیلی در این بازی غایب بودند و شاید حضورشان در زمین شرایط متفاوتی رقم می زد.

آتیلا حجازی که همه او را بیش از افتخارات و کارنامه دوران ورزشی اش به خاطر نام بلند آوازه پدرش می شناسند از حجازی فقط انتقاد کردن را یاد گرفته ولی فراموش نموده اگر پدر محرومش لحن تند و صریحی داشت اولاً به واسطه سابقه بلند مدت و تجربه بالایش در ورزش بود و ثانیاً با سنجش درست و تحلیل به جای شرایط اگر جایی برای انتقاد صریح وجود داشت وارد عمل می شد و چه بسا بارها به واسطه صندلی خود در جمع طرفداران آبی با حمایت های به موقعش آرامش را به اردوی استقلال برگردانده و باعث از سر گذراندن یک بحران در داخل تیم شده است. مرحوم ناصرخان فضا و زمان را می سنجید و به موقع حمایت می کرد و به موقع انتقاد.

ژن های خوب در همه عرصه های کشور وارد گود شده و فوتبال هم از این قائده مستثنی نیست ولی ای کاش پیشکسوتان و خاک خورده های استقلال اگر داعیه دلسوزی برای این تیم را دارند به جای به حاشیه بردن باشگاه در شرایط سخت گامی در جهت بهتر شدن شرایط بردارند.