اشاره به مشارکت مردم در کاهش آلودگی هوا، انداختن تو پ به زمین آنان است - مجله جاودان

محمد درویش در گفت و گو با خبرنگاران، ضمن بیان اینکه نقش مشارکت مردم در کاهش آلودگی هوا بسیار موثر است، اظهار کرد: با این حال حقیقت این است که نقش مردم زمانی پررنگ می شود که قوانین به نحوی تنظیم و اجرا شوند که مردم احساس کنند در فرآیند مدیریت شهری مشارکت داده و دیده می شوند.

وی ادامه داد: 81.9 درصد از کل آلودگی گازی که در تهران تولید می شود ناشی از منابع متحرک مانند وسایل حمل و نقل است و 60.8 درصد ذرات معلق که در هوا منتشر می شود نیز از همین منابع متحرک ناشی می شود بنابراین اگر بتوان برای مردم انگیزه ای ایجاد کرد که کمتر از خودروهای شخصی استفاده کنند و به جای آن از دوچرخه و وسایل حمل و نقل عمومی بهره ببرند، آن زمان می توان به نقش مشارکت مردمی در کاهش آلودگی هوا اشاره کرد اما زمانی که مردم می بینند استفاده از خودروهای سواری هزینه بیشتری بر آنان تحمیل نمی کند و استفاده از دوچرخه مزیت اقتصادی یا اقتصادی را از طرف مدیریت شهری برای آنان به همراه ندارد تنها افرادی از دوچرخه و وسایل حمل نقل عمومی به منظور کاهش آلودگی هوا استفاده می کنند که به شدت ایثارگر هستند و دلشان برای آینده شهر و کشور می سوزد.

این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه ابتدا باید قوانینی تصویب شود که برای شهروندان مسئولیت پذیر امتیازاتی را در نظر بگیرد، گفت: به عنوان مثال در حوزه پسماند فرایند و نحوه دفن و سوزاندن پسماندها که اکنون در کشور صورت می گیرد به شدت در انتشار گازهای گلخانه ای و تشدید آلودگی هوا تاثیرگذار است بنابراین لازم است انگیزه هایی برای شهروندان ایجاد شود تا سرانه تولید زباله را کاهش دهند و زباله های خود را در مبدا کاهش دهند و خشک کنند تا منجربه تولید شیرابه نشود.

به گفته درویش، اکنون اشاره مسئولان به نقش مشارکت های مردمی به مثابه انداختن تو پ در زمین مردم است چراکه شاهد بودیم رییس سازمان حفاظت محیط زیست چندی پیش اظهار کرد که مردم باید بین سوزاندن مازوت و خاموشی یکی را انتخاب کنند این در حالیست که این حق مردم نیست و براساس قانون هوای پاک قرار بود هر نوع مصرف مازوت قطع شود و کشور به سمت استحصال انرژی های نو حرکت کند.

وی ادامه داد: مصرف سوخت های فسیلی باید با صرف هزینه های گزافی همراه باشد تا بتوان برای شهروندان انگیزه ای ایجاد کرد تا در فصل های سرد سال تن پوش های زمستانی بر تن کنند و منازل خود را بیش از حد گرم نکنند اما چطور می توان این انتظار را از شهروندان داشت وقتی که می بینند که برق خود سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان پرمصرف ترین سازمان کشور قطع می شود؟ چطور مردم می توانند به صحبت های رییس این سازمان را ب پذیرند که از آنان می خواهد در خانه های خود لباس های گرم ب پوشند تا مصرف سوخت کاهش پیدا کند؟ این ها تناقضات تا زمانی که حل نشوند، نمی توان انتظار داشت که مشارکت های مردمی بر کاهش آلودگی هوا تاثیر بگذارد.

این پژوهشگر محیط زیست در پاسخ به این پرسش خبرنگاران که آیا ناوگان حمل و نقل عمومی از شرایط و امکانات لازم برای تشویق مردم به استفاده بیشتر از آن برخوردار است؟ گفت: طی یک دهه اخیر میزان رغبت مردم کشور نسبت به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی نه تنها افزایش پیدا نکرده بلکه کاهش یافته است چون دولت طی این مدت نه تنها به هیچ عنوان به سمت نوسازی و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی حرکت نکرده بلکه وام هایی هم ارائه کرده تا مردم به استفاده از خودروهای شخصی بیشتر تشویق شوند.

وی ادامه داد: اگر دولت بودجه ای برای نوسازی و افزایش تعداد واگن های مترو و اتوبوس ها تخصیص می داد و مردم زمان کمتری معطل می شدند و بدون مسئله ای با این وسایل حمل و نقل عمومی رفت و آمد می کردند به طور قطع بخش بزرگی از ترددهای غیرضروری با خودروهای شخصی حذف می شدند.

درویش در پایان با اشاره به اینکه صدا و سیما در افزایش آگاهی و اطلاع رسانی به مردم در زمینه اصلاح الگوی مصرف بسیار ضعیف عمل کرده است، گفت: نه در فیلم ها و سریال ها به این مسائل اشاره ای می شود و نه در این زمینه مستند و کلی پ های آموزشی به نمایش در می آید تا مردم در این حوزه آگاه شوند. در عین حال زمانی که مردم وارد دفاتر برخی مسئولان و روسا می شوند شاهد گرم بودن بیش از حد دمای اتاق و باز بودن پنجره ها هستند. از این رو لازم است ابتدا اصلاح الگوی مصرف را در عملکرد و رفتار مسئولان از استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی گرفته تا ساختمان سازمان ها و نهادها مشاهده کنند تا جهت استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و گرمایشی تشویق شوند.

انتهای پیام