با سخنان وزیر کار به یاد شعب ابی طالب می افتم!
به گزارش مجله جاودان، اعتماد نوشت: روز گذشته فیلمی از صحبت های وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی منتشر شد که در آن صولت مرتضوی در حین بازدید از یکی از کارخانه های تولیدی به مناسبت روز کارگر به سوالات گزارشگر صدا و سیما هم پاسخ می داد، اما یکی از پاسخ هایی که او داد، تلخ و تامل برانگیز بود. گزارشگر از وزیر کار می پرسد: خودتان تا به حال کارگری نموده اید؟
مرتضوی پاسخ می دهد: من اصلا خودم کارگر زاده ام، هر کاری بگویید انجام می دهم، بیل دست من بدهید دست دیگران هم بدهید. کلنگ بدهید یا داس بدهید تا درو کنیم، گاهی در دوران نوجوانی و جوانی زمانی که محصولات را درو می کردیم دستم تاول هم می زد و متورم می شد. زمانی که خبرنگار از او می پرسد: پس درد کارگر را چشیده اید؟ می گوید: حتما همین طور است، اما زمانی که خبرنگار از او می پرسد: آیا با این میزان حقوق کارگری می توان زندگی هم کرد؟
وزیر کار می گوید: واقعا سخت است، اما با قناعت می توان ساخت و پس از آن خبرنگار می گوید: شما خودتان می توانید؟ مرتضوی می گوید: من در طول عمرم با حقوقم زندگی نموده ام البته آدم ها با هم فرق می نمایند و خانواده من کم توقع هستند. مرتضوی در پاسخ به این پرسش که آیا در پی این هستید که معیشت و سفره کارگران را رنگین تر کنید هم می گوید: حتما، این رقمی که اعلام شده رقم حداقلی است یعنی حداقل حقوق باید 27 درصد اضافه گردد و اگر کارگری توانمندی های بیشتری دارد قدرت چانه زنی بیشتری هم با کارفرما دارد و اگر کارفرمایی می خواهد بیشتر از حقوق مصوب پرداخت کند و پاداش بدهد نوش جان شان محدودیتی وجود ندارد، از 27 درصد کمتر نباید حقوق بدهند، اما از این میزان بیشتر بدهند که مانعی ندارد.
در فرهنگ لغات دهخدا، واژه قناعت به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است. با توجه به معنای این واژه، آیا منظور آقای وزیر از کارگران قناعت نمایند این است که باید به همان چیزی که دارند، راضی باشند؟ این روز ها شنیده می گردد که برای بسیاری از کار ها و مشاغل، کارگری وجود ندارد. آمار های اشتغال هم نشان می دهد که بسیاری از افراد جویای کار، نتوانسته اند شغلی پیدا نمایند و از بازار خارج شده اند. در شرایطی که سبد معیشت یک خانوار چهار نفره، دو ماه از سال 1402 نگذشته به بیش از 15 میلیون تومان رسیده، این سوال مطرح می گردد که چگونه می گردد با حداقل حقوق کمتر از 8 میلیون تومانی با اجاره خانه های کمرشکن و هزینه های بالای زندگی مخصوصا در کلانشهر ها به چیزی باید قانع بود؟
نمی توان همواره مردم را به قناعت تشویق کرد
مصطفی شریف، عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در واکنش به این سخنان وزیر کار و تشویق کارگران به قناعت می گوید: بنده با این سخنان وزیر کار به یاد شعب ابی طالب می افتم؛ هر چند یک زمانی اقتضا می کرد که در زمان جنگ آن گونه عمل گردد و مردم در آن موقع قناعت را پیش گیرند، اما باید این را هم در نظر گرفت که نمی توان همواره در شعب ابی طالب باقی ماند و در تاریخ هم آمده مسلمانان پس از یک مدت کوتاهی از شعب ابی طالب بیرون آمده و جامعه را تغییر دادند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه نمی توان همواره مردم را به قناعت تشویق کرد، گفت: این موضوع که اصلا شدنی نیست، پس چه زمانی قرار است جامعه به یک توسعه و پیشرفت مناسب دست پیدا کند و به شرایط مناسبی برسد؟ بالاخره باید فکری به حال قشر زحمتکش جامعه مانند کارگران، معلمان و بازنشستگان و... بگردد پس چه زمانی باید این اقشار بهتر زندگی نمایند؟
دستمزد ها اصلا تناسبی با میزان تورم موجود ندارد
شریف در مورد میزان دستمزد ها توضیح داد: دستمزد ها اصلا تناسبی با میزان تورم موجود در جامعه ندارد، قوانینی هم که در سال های گذشته وضع شده حکم نموده که بازنشستگان 90 درصد میزان حقوق شاغلان را دریافت نمایند، اما امروز شاهد آنیم که اصلا معادل سازی نمی گردد و به نظر می رسد با این نوع برخورد ها جامعه را به ذلت کشانده اند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه بعضی مواقع با تماشا بازنشستگان اشک در چشمانم حلقه می زند، اضافه کرد: این افراد با داشتن فرزند و نوه و مسائل خاص ایام کهولت و نیازمندی شان به دارو و درمان و نرخ های سرسام آور چگونه قرار است با این میزان عایدی سر نمایند؟ او گفت: معیشت مردم اصل است و سایر موضوعات باید حول و حوش معیشت آن ها باشد و این دستمزد ها اصلا با تورم های به وجود آمده تناسبی ندارند.
خبرنگاران چگونه با این گونه پاسخ ها برخورد می نمایند؟
آلبرت بغوزیان، اقتصاددان هم در این باره به اعتماد گفت: وزیر کار باید راه حل های قناعت را هم پیشنهاد می داد، اما سوالی که مطرح می گردد، این است که چطور باید زندگی کرد؟ این اقتصاددان گفت: وزیر کار بیشتر مسوولیت بخش اشتغال را دارد و اگر او در مورد دستمزد ها صاحب نظر است سایر وزارتخانه ها هم در مورد کنترل قیمت ها دخیل هستند و اگر قرار باشد میزان تورم در محدوده 25 و 30 درصد هم باقی بماند باز هم با این میزان افزایش دستمزد ها تنها به معنی کوچک تر شدن سفره های مردم است و باید باز هم مردم را به قناعت تشویق نمایند. برای من هم جالب است که خبرنگاران چگونه با این گونه پاسخ ها برخورد می نمایند.
این کارشناس مالی در مورد افزایش 27 درصدی دستمزد ها برای سال 1402 نیز گفت: 27 درصد رشد به این معنی است که به طور میانه برای سال قبل این میزان به حقوق پایه اضافه شده و به معنی این است که تورم سال قبل را جبران نموده و نه سال نو را، اما میزان تورمی که بر اساس منابع رسمی 45 درصد بوده به این معنی است که باز هم به میزان 18 درصد از تورم عقب است.
تورم قشر ضعیف بیشتر از قشر مرفه است
بغوزیان گفت: میزان تورم قشر ضعیف که در آن مواد غذایی و اجاره مسکن و کالای اساسی وجود دارد به مراتب بیشتر از تورم در دهک های بالای جامعه است ضمن آنکه این افراد ضعیف دارایی هم ندارند تا دارایی شان 45 درصد رشد نموده باشد بنابراین تورم باعث افت قدرت خرید این افراد می گردد و افزایش دستمزد ها هم معمولا بعد از یک سال صورت می گیرد و باید هر سال برای آن تصمیم گیری گردد.
او ادامه داد: در دهک های بالای جامعه هزینه هایی در مورد سفر های خارجی و خرید ملک و ... مطرح است، اما در مورد دهک های پایین جامعه موضوع رشد تورم در مورد اجاره مسکن و خرید مواد غذایی و حمل و نقل عمومی و... مطرح می گردد و به این افراد فشار بیشتری هم می آید.
این اقتصاددان ادامه داد: یک کاسب یا یک تکنیسین بلافاصله در ابتدای سال میزان دستمزدش را بالا می برد و تورم را جبران می نماید، اما افزایش حقوق کارگران و کارمندان برای جبران سال قبل است. او توضیح داد: در محاسبات تورمی که یک شاخص برای رشد قیمت هاست معمولا 330 قلم کالا مورد ارزیابی قرار می گیرد و نسبت به سال قبل آنالیز می گردد و میانه رشد قیمت ها بر اساس این ضرایب اعلام می گردد و تورم سبد معیشتی برای همه دهک ها یکسان است.
منبع: فرارو