نقش سیارک ریوگو در درک بهتر چگونگی شکل گیری منظومه شمسی - مجله جاودان

محققان دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس در مطالعه اخیرشان اظهار کردند، سیارک ریوگو می تواند به ما یاری کند تا در خصوص چگونگی شکل گیری منظومه شمسی اطلاعات بیشتری کسب کنیم.

به نقل از تی ای، طبق برآوردها، منظومه شمسی ما 4.57 میلیارد سال قدمت دارد. بر اساس آنالیز های شهاب سنگ های باستانی، مواد معدنی، در اثر واکنش های شیمیایی با آب در 4.5 میلیارد سال پیش فراوری شده اند.

به تازگی دانشمندان حوزه فضایی دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس (UCLA) در حال استفاده از نمونه های معدنی سیارک ریوگو که فضاپیمای ژاپنی هایابوسا 2 جمع آوری نموده، هستند تا ترکیب شیمیایی منظومه شمسی را در زمانی که هنوز در مراحل اولیه خود یعنی بیش از 4.5 میلیارد سال پیش بود، بهتر درک نمایند.

در این مطالعه تازه، دانشمندان از تجزیه و تحلیل ایزوتوپی استفاده کردند. آن ها کشف کردند که مواد معدنی کربنات این سیارک، به وسیله واکنش با آب متبلور می شوند و در ابتدا به صورت یخ در منظومه شمسی در حال شکل گیری به سیارک متصل می شوند و سپس به مایع تبدیل می شوند. مواد معدنی کربنات (Carbonate minerals) یا کانی های کربنات، گونه ای از مواد معدنی هستند، که حاوی یون کربنات می باشند.

آن ها ادعا می نمایند که این کربنات ها به طور استثنایی در اوایل تاریخ منظومه شمسی، در طی 1.8 میلیون سال اول تشکیل آن پیشرفته اند و اکنون به عنوان شاخصی از دما و ترکیب شیمیایی مایع آبی سیارک در آن موقع عمل می نمایند.

کوین مک کیگان یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد علوم زمین، سیاره و فضا در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس گفت: سیارک ریوگو صخره ای و غنی از کربن، اولین سیارک نوع C است (C مخفف کربن دار) که نمونه هایی از آن گردآوری و مطالعه شده است.

چیزی که ریوگو را خاص می نماید این است که برخلاف شهاب سنگ ها، تماسی با زمین نداشته است که این امر آن را آلوده کند. با تجزیه و تحلیل اثرات شیمیایی در نمونه ها، دانشمندان می توانند تصویری نه تنها از چگونگی شکل گیری ریوگو، بلکه از منشا آن نیز پیدا نمایند.

وی اضافه نمود: نمونه های ریوگو به ما می گویند که سیارک و اجرام مشابه آن به سرعت در خارج از منظومه شمسی بیرونی (outer solar system) احتمالاً به صورت اجرام کوچک، شکل گرفته اند.

ریوگو یا یک سیارک اجدادی که ممکن است از آن جدا شده باشد، به عنوان یک جرم نسبتا کوچک که قطر آن احتمالا کمتر از 20 کیلومتر بوده شکل گرفته است. تحقیقات محققان نشان داد که کربنات های ریوگو چندین میلیون سال زودتر از آنچه قبلاً تصور می شد، ایجاد شده اند.

این نتایج پژوهشگران را شگفت زده کرد، زیرا بیشتر مدل های برافزایش سیارک ها، تجمع را در دوره های طولانی تری پیش بینی می نمایند که این امر به تشکیل اجرامی به قطر حداقل 50 کیلومتر (بیش از 30 مایل) منجر می گردد که بهتر می توانند برابر تکامل برخوردی در طول تاریخ طولانی منظومه شمسی دوام بیاورند.

محققان خاطرنشان کردند: هر سیارک بزرگ تری که خیلی زود در منظومه شمسی تشکیل شده باشد، با تجزیه مقادیر زیادی آلومینیوم-26 (یک هسته رادیواکتیو) به دمای بالا رسیده، که این امر به ذوب شدن سنگ ها در سراسر فضای داخلی سیارک و تمایز شیمیایی، مانند جداسازی فلز و سیلیکات منجر می گردد.

مک کیگان گفت: تحقیقات در حال اجرا بر روی مواد ریوگو همچنان پنجره ای را به روی شکل گیری سیارات منظومه شمسی از جمله زمین باز خواهد نمود. بهبود درک ما از سیارک های فرار و غنی از کربن به ما یاری خواهد نمود تا به سؤالات مهم در حوزه اختر زیست شناسی، برای مثال احتمال دسترسی سیارات صخره ای به منبع مواد پریبیوتیک، پاسخ دهیم.